Tego typu przekonań z pewnością znalazłoby się więcej, niż tylko te wymienione powyżej. Być może niektóre doświadczenia z dietetyką kliniczną pokrywałyby się z nimi, potwierdzając ich słuszność. Różni się to jednak znacząco od podejścia psychodietetycznego.

Psychodietetyka zakłada pracę nad zniekształceniami poznawczymi takimi jak myślenie czarno-białe, wszystko albo nic, myślenie katastroficzne. Trzymanie się sztywnych przekonań, podobnie jak trzymanie się sztywnych zasad czy restrykcji, wpływa na motywację i utrudnia proces zmiany. Większa elastyczność pomaga w pracy nad zmianą nawyków żywieniowych, tym samym poprawia jakość życia.